O wat erg!

Ik zie tot mijn grote verbazing dat het twee maanden geleden is dat ik de laatste blog geschreven heb. O wat erg! De regelmaat van 2/3 weken ging over naar 5/6 weken en nu zijn er zo maar 8 weken voorbij. Dit kan ik niet goedschrijven naar jullie trouwe volgers. Ik zal m’n leven gaan beteren.

Excuses

Als excuus heb ik natuurlijk dat we opgeslokt worden door onze bezigheden. Alle rollen die we moeten vervullen; opzichter, administratief medewerkster, bouwvakker, inkoper, planner, styliste en ga zo maar door, kosten aardig wat tijd. En de rol van schrijfster schiet er daardoor een beetje bij in, o wat erg! Ik heb namelijk veel plezier in het schrijven van de blog.

BV-ers

First things first. Maar wat is ‘The first thing’ wanneer er zoveel gedaan moet worden? Mijn hoofd loopt over en ik spreek ook voor Niël. Er zijn zoveel dingen die op ons afkomen. Niet alleen ‘dingen’ komen op ons af. Tijdens een wandeling door het dorp, loopt een dame twijfelend voorbij en vraagt: ‘zijn jullie dat project hier in het dorp aan het bouwen?’ We worden op straat herkent, we zijn “Bekende Vejerianen”. O wat erg! Nee hoor, super leuk dat mensen ons volgen via mijn blog of social media. We ontmoeten hierdoor veel leuke mensen.

Positiviteit

Françoise, een Belgische dame, die ons naar eigen zeggen met veel plezier volgt op Instagram, spreekt ons aan. Ze heeft lovende woorden voor ons, vindt ons dapper, moedig en energiek. En daarbij maak ik haar vaak aan het lachen met de Instagram posts, zegt ze. De woorden galmen nog na als we verder lopen. Onze dag kan niet meer stuk en morgen hebben we nog meer energie om er tegenaan te gaan.

Knopen hakken

We hakken knopen door! De tegels voor de patio zijn besteld en komen over twee weken binnen. Wat een ander gezicht zal dat zijn als we straks een tegelvloer hebben. Ik kijk er naar uit… geen zand meer! Tenminste, dat hoop ik

Kogels schieten

Ook is de kogel door de kerk wat de bedden betreft. We hebben ze uiteindelijk in Alicante besteld omdat daar een Nederlands bedrijf zit die boxsprings verkoopt met een lengte van 210 cm. Aangezien wij hopen dat jullie ons komen opzoeken wanneer we in bedrijf gaan, houden we rekening met jullie Nederlandse lengte maten. En wat de breedte maten betreft… 180 breed; One size fits all 🙂

Wat je van ver haalt…

Hoe komen we in Alicante terecht voor bedden? Dat zal ik jullie vertellen. In september vlieg ik naar Nederland. Annick, mijn dochter, krijgt 12 september de sleutel van haar super leuke huisje in Hillegersberg. Er moet het een en ander geschilderd en opgehangen worden. Aangezien ik de laatste jaren omgeschoold ben tot bouwvakker, ga ik haar helpen. En wanneer ik iets niet weet, bel ik mijn hulplijnen Niël en Arnold (mijn broer) die beiden in Spanje zijn.

Verhuizen

Ruim een week later verhuizen we haar spullen en woont ze in Hillegersberg samen met Kirsten, een vriendin van haar. ‘Heel veel woonplezier meiden, jullie hebben een erg leuk plekje’.

En nog meer verhuizen

Ondertussen ben ik ons appartement in Bleiswijk aan het opruimen. Klaarmaken voor de verhuur want vanaf 1 oktober is het verhuurd aan een enthousiast jong stel uit Zuid-Afrika. Ons appartement is maar 70 vierkante meter groot en drie jaar geleden hebben we al heel veel opgeruimd bij de vorige verhuizing. Maar wat valt het tegen wat er allemaal in 70 vierkante meter ligt! Het is een race tegen de klok om het op te ruimen en schoon te maken maar het lukt.

En door

Het idee wat ik had om een beetje bij te komen in Nederland is niet echt gelukt. Het eerste weekend heb ik nog een rondje Nederland gedaan en wat vrienden en familie opgezocht maar daar is het helaas bij gebleven. Ik stap uitgeblust in het vliegtuig en vlieg naar Alicante waar Arnold en Hanneke, mijn broer en schoonzus, in hun vakantie huis verblijven.

Lieve familie

De volgende dag rijdt Niël naar Alicante en genieten we een paar dagen samen van huize Familia “all inclusive”. Zondag een dagje strand. We kunnen het ons niet meer herinneren hoe (strand)zand en zon voelt. Maar ook hier vullen de dagen snel. We gaan naar een bomenkwekerij waar we op zoek gaan naar een olijfboom en palmen voor in onze patio. We rijden naar Altea om de bedden te testen en kleuren te bepalen. Een bezoek aan Altea is niet compleet wanneer we niet met Annemarie afspreken die daar al heel wat jaartjes woont. Gezellig weer even bij praten.

Een nieuw jasje

En voor we het weten rijden we weer richting Vejer. Op de terugweg halen we nog een vrachtje kalk op in Sevilla want de mannen van de bouw hebben niet genoeg aan de 200 zakken voor de oude buitenmuren en ons oude huisje. Een nieuw jasje om ons huis, wat een ander gezicht. En vooral het detail boven het raampje, hoe leuk is dat.

El Rocío

Arnold en Hanneke arriveren een dag later bij ons om met eigen ogen de vorderingen te zien. Het dorp kennen ze ondertussen op hun duimpje dus besluiten we een weekendje eropuit te gaan. Han had het dorpje El Rocío op haar lijstje staan. Dit bijzondere dorp ligt 2,5 uur rijden bij ons vandaan en moet je met eigen ogen gezien hebben. Ik verdenk Han ervan dat ze dit dorp heeft uitgekozen vanwege de zandwegen zodat ik niet teveel heimwee zou hebben naar de Patio. Bedankt Han 😉

Badajoz

Dus lang verhaal kort, de bedden zijn besteld. De olijfboom hebben we uiteindelijk niet gekocht in Alicante want het transport van de boom was net zo duur als de boom zelf. Maar ja, ik wil wel heel graag zo’n mooie, oude olijfboom in de patio. We stappen enkele weken later weer in de bus en rijden naar Badajoz, 4 uur noordelijker in Extremadura. Na een tip van onze vriend Carlos (wandelgids van explorelatierra) zijn we naar zijn geboorteplaats gereden waar de olijfbomen niet alleen mooier maar ook betaalbaarder zijn, zelfs het transport is nog te doen.

Olivo

We zijn de trotse eigenaren van Olivo. Een 200 jarige die vandaag Vejer wordt binnengereden. Onze straat is te smal voor de vrachtwagen. Hij staat nu tijdelijk te wachten op een stuk grond aan de rand van Vejer tot dat het grondwerk in onze patio klaar is. Het zal nog een hele onderneming worden om Olivo met z’n wortels in de onze grond te krijgen.

Deur

En vandaag komt Manolo, de timmerman, de proefdeur plaatsen. Ook zo’n verschil als er ineens een deur inzit. We zijn blij met het resultaat. Het hout is ingekocht dus hup aan de slag Manolo, nog 16 te gaan voor de kamers en daarna de overige deuren.

Kleur

Ook zijn de schilders begonnen met schilderen. Het voordeel van het wonen in een wit dorp is dat we voor de kleur geen keuze hoeven te maken. Dat is ook wel eens fijn. Wit is wat het is.

O wat fijn!

Al met al is er veel gebeurd de laatste twee maanden en waarschijnlijk gaat ook de komende twee maanden veel zichtwerk plaatsvinden. Ik heb jullie weer een beetje op de hoogte gebracht over onze vorderingen in Vejer de la Frontera. O wat fijn! Ik mag over enkele weken weer een blog schrijven. Tot gauw!’