Liefde is…Samen op de fiets naar Spanje

Liefde is een gek ding. Ik zeg: ‘Ga je mee op de fiets naar Spanje?’ Jij zegt: ‘Ben je gek?’ Even later. ‘Ach, waarom ook niet! Ben jij ook gek? Of is dat liefde?

‘Ik denk wel dat je een beetje gek moet zijn’, zegt ze, ’én het is liefde. Gek toch, die liefde!

Het begin

Zo begon ons avontuur, of eigenlijk het voorspel op ons avontuur. Nu, een maand na ons vertrek, zitten we midden in ons avontuur en dreigt corona zelfs ons avontuur af te breken. Maar, daarover later meer. Eerst meer over vandaag de dag.

OranjeSpanje

We zijn een paar dagen neergestreken in Valeilles, een zeer aangename camping (les Manoques). Na twee lange dagen fietsen en veel onzekerheid over ‘Oranje Spanje’ hebben we besloten even iets langer te blijven hier. Geen straf!

zondag 23 augustus van Saint-Germain-les-Belles naar La Roussie, 103 km

maandag 24 augustus van la Roussie naar Valeilles, 87 km

Panty’s

Zondag voor dag en dauw uit de veren, waterig zonnetje, mist, koud. Zelfs met onze dikke Cube-vesten is de ochtendfrisheid te voelen. Voor het eerst doen we zelfs onze ’beenstukken’ aan. Een soort losse mouwen voor je benen. (Om niet ‘panty’s’ te hoeven zeggen ;-).

Koffie!

Er is geen dorp te bekennen, kilometers lang fietsen we een wat saaie route. Vanmorgen geen koffie gemaakt, omdat we snel wilden vertrekken. Ook Syl heeft zin in koffie dus maken we onderweg, een uurtje voor Brive, ons kopje koffie. Blijkt de onooglijke plek, waar de picknicktafel te vergaan is om aan te zitten, een verzamelplek voor groepen wielrenners! Die vonden ons kleine koffie-kampementje wel interessant. Ook zij volgen ons nu! Lang leve Google-translate.

Glijbaangeweld

Roussie is een kleine municipal-oase tussen het glijbaangeweld in deze caming-regio. Onder de appelboom zetten we ons tentje op. Lekker douchen en genieten van het laatste zonnetje door de bomen.

Weg van de D-weg

Maandag beginnen we rustig aan, eerst inpakken, dan koffie en ontbijt. Half negen vertrek. Gelijk stijl omhoog, 9 procent, pfff, dat beloofd wat. De ochtend is pittig. Veel bergen, veel klimmen. Na twee uur komen we op een drukke D-weg. Hier en daar stuurt ‘Garmin’ ons er af, zogenaamd om de wijde bochten van de D-weg af te snijden. De realiteit is dat die wegen wel korter zijn maar ook erg stijl… 10-12 procent…echt waar… dat gaat zelfs op de Cube niet vanzelf

Jonkvrouwen en Ridders

Maar daarna…opeens opent zich een geweldige middag. We fietsen door een vallei (Coux-et-Bigaroque) met veel kastelen. Met een pad speciaal voor stalen rossen. Ridders en jonkvrouwen juichen ons toe. (oke, een beetje overdreven maar zo voelt het wel na deze ochtend). Helaas gaat onze route niet verder door de vallei, er wacht ons weer een stevige klim uit de vallei.

Liefde is…

De lange afdaling mond uit in een sprookjesdorp, erg leuk, bij de Hans en Grietje-bakkerij stoppen we voor een croissant. Op het muurtje genieten we. Liefde is… samen koffie en croisants.

Zen

Nu komt er een traject waar we helemaal ‘zen’ van worden. Super snel, redelijk vlak…Syl zet een tempo in waar je u tegen zegt. Ik kan niet achter blijven. We gaan als een speer. ‘Nieuw record’, volgens Garmin, ons navigatie systeem.

Lunch

Nog een paar laatste klimmetjes, we willen lunchen maar vinden maar geen leuke plek. We gaan maar door…’Hier dan maar?’ Tegenover een aftandse fabriek…’gewoon doen’. Eindelijk eten!

Nu nog even boodschappen doen voor vanavond. Om de hoek zit een Carrefour…en een hele leuke plek om te lunchen…tja je weet t niet he!

El Muslo

Dat waren 87 kilometer. Dat voelen we in onze bovenbenen. ‘el muslo’ zegt de Spaanse Celia, een van de drie leuke gastvrije beheerders van een heerlijke camping. 14 hectare, ruimte genoeg voor ons tentje.

Dik verdiend

We trakteren onszelf na een koele duik in het zwembad op een koud biertje en ‘Galete’ een soort pannenkoekje met ei, uitgebakken spekjes, ham en kaas. ‘Hebben we verdiend’ zeggen we tegen elkaar.

Vuiltje

‘Uitstekend geslapen’ zegt de fitbit van Sylvia. Sluit ik me bij aan. We genieten wederom een rustdag na twee lange ritten. De zon probeert onze fietsbroek-bruine-benen te egaliseren. We drinken koffie, eten een croissant. Geen vuiltje aan de lucht.

Terug?

Totdat we het nieuws lezen over Spanje. Heel Spanje is oranje. Wat betekend dat voor ons? Niet verstandig door te fietsen naar onze bestemming, toch? We zijn druk aan het nadenken wat te doen. Terug fietsen naar huis? Naar Spanje vliegen vanuit Bordeaux? We zijn er nog niet uit. We zijn nog niet klaar met ons avontuur. We genieten van de tijd samen. Buiten zijn. De liefde voor elkaar.

Wat te doen…

Wat gaan we doen? We slapen er eerst nog eens een nachtje over. Boris! We blijven nóg een nachtje!