De meiden

Niël is hersteld van Corona. We gaan weer aan de bak. We proberen de gastenkamer beneden zover mogelijk af te maken voordat de eerste gasten komen. In dit geval zijn de eerste gasten ‘De meiden’ (Annick mijn dochter met een vriendin Kirsten). Het voelt een beetje als “Ik vertrek”. De spanning tussen ons loopt op en we reageren af en toe wat geïrriteerd naar elkaar. Dat hoort er dus gewoon bij 🙂 zoals de vaste Ik-vertrek-volgers weten.

De laatste klusjes

De kamer is niet klaar maar… bewoonbaar verklaard. Een soort glamping in de patio. Douchen kan bij ons boven en een toilet is beneden nog aanwezig. We richten de kamer in met wat we hebben. Dat zijn twee matrassen waarvan ik de hoezen gewassen heb. Leuk bedacht maar het terug stoppen van de matras in de hoes is een behoorlijke klus. Niël moet in de hoes kruipen om het matras op z’n plaats te krijgen en dat als het buiten 32 graden is…

Op naar Sevilla

Het meeste is klaar als ik na een verfrissende douche om een uur of zes naar Sevilla Airport rij. De meiden landen rond kwart over acht. Wat heerlijk om ze weer te zien. Wanneer Corona even niet oplet, geef ik ze een hele dikke knuffel.

Het vakantie-hoekje

De eerste dag maken we achterin de patio een vakantie-hoekje met het opblaas-zwembad. De hangmat en het luchtbed maken het geheel compleet tot een 5 sterren-resort 😉 Laat de vakantie maar beginnen!

• 

• 

Ieder z’n ding

Ontbijt rond tien uur en daarna doet ieder z’n ding. Zo is Niël bezig met de keukenlades boven de koelkast en vaatwasser, Kirsten werkt aan haar scriptie voor het afstuderen, Annick volgt een online cursus over ‘Stories’ en ik volg een cursus Webbouwen. De vakantie-hoek is na de lunch een ideale siësta plek.

De winkel van Chino Sinkel

Annick en ik lopen op een ochtend naar de ‘Chino’, de winkel die alles heeft! We nemen mijn oma-kar mee en dat is maar goed ook want die komt bomvol; stuk kunstgras (tijdelijk) voor de entree van de gastenkamer, een parasol voor naar het strand, een netje om het zwembad schoon te houden en nog allerlei klein spul.

Perfect op maat

Een middagje strand staat op de planning. Het is warm vandaag en er staat een stevige wind. Lekker maar ook veel zandhappen. Niël blijft thuis want we kunnen maar met z’n drieën in de bus. Hij is nog druk met de lades dus vindt het prima om door te gaan.

• 

• 

• 

Surfing, surfing…

De meiden hebben een opblaas surfplankje en zijn heerlijk in de zee aan het stoeien met de golven. Na enkele uurtjes zon, zee, strand en zandstralen hebben we het wel gezien. Dus in plaats van onze meegebrachte avondmaaltijd op het strand op te ‘knarsen’ rijden we naar huis en schuiven we bij Niël aan tafel.

• 

• 

Peluquería

We lopen de volgende morgen het nieuwe gedeelte van Vejer in om een kapper te zoeken. Annick wil graag high-lights in haar haar. Een goede kapper… tja ik ben in al die tijd nog niet naar een kapper geweest. Het langere haar bevalt me prima want dan kan ik het tenminste opsteken als ‘Coupe Verkoeling’. Kapper gevonden, afspraak gepland.

Carreprop

Bij de nieuwe Carrefour in het dorp lopen we even naar binnen voor brood, yoghurt en koffie. We komen met drie tassen vol naar buiten. Dat wordt weer proppen in de koelkast. Maar je verbaast je erover wat er in zo’n klein koelkastje past, kwestie van organiseren.

De lekkerste italiaan

Annick heeft een planning voor de vakantie gemaakt. Zij houdt van lijstjes, schema’s en vooral van het wegstrepen. Op haar vakantie-lijstje staat ook een afspraak met de lekkerste Italiaan Il Macinino. Nee, niet mijn toekomstige schoonzoon maar een Italiaans restaurant waar we in november samen hebben geluncht. Het eten is er heerlijk, de ambiance goed en het gezelschap buonissimo! Bij toeval zijn we ook nog in de Italiaanse kleuren gekleed. Dus ober Emilio wil graag dat we poseren voor zijn kreatief met kurk Molino.

• 

• 

Mijn ding

Wat heerlijk dat de meiden er zijn. We vinden het super gezellig. Het voelt alsof ik al een beetje kan oefenen als gastvrouw. Ik ben dus in mijn sas en kan me voorstellen hoe dat straks zal zijn. Oké ik weet dat het natuurlijk heel anders is als het familie of bekenden zijn… maar toch.

Cádiz here we come

Cádiz staat ook op de planning. Met z’n drieën rijden we in onze bus naar Cádiz. Ruimte genoeg achterin om los te gaan met shoppen. En dat laten de meiden zich niet twee keer zeggen. Even bijkomen tijdens de lunch tussen de locals op het pleintje Plaza Mentidero. Helaas gaan we op het verkeerde terrasje zitten. Het eten is namelijk niet zo lekker. Beetje jammer 🙁

• 

• 

• 

Busje vol

Na de lunch door naar het winkelcentrum Bahía Sur. We houden van de winkels Rebajas 😉 die veel aanwezig zijn op dit moment. Zo komt het dat we bijna twaalf uur later weer de berg oprijden naar Vejer met achterin een verzameling tassen. Hoe de meiden dit allemaal in hun koffer krijgen is nog de vraag…

Vamos a Los Caños!

We worden uitgenodigd bij Anne en Arco. Wat een feestje; een tafel vol lekkernijen, mojito’s voor iedereen gemaakt door de meiden. Met een ‘goede bodem’ gaan ze naar Los Caños de Meca samen met Nikki (dochter Anne/Arco) en vriendin Merel. Zaterdagavond is natuurlijk dé avond dat er ‘gestapt’ gaat worden. En terwijl de zon de volgende ochtend bijna boven de horizon komt hoor ik ze thuis komen. Ik denk wel dat het gezellig was 😉

Dagje Lock-down of was het knock-out?

Zondag hebben we geen kind aan ze. Dus een rustig dagje in ons vakantie-hoekje met een lekker boek. Aan het eind van de middag is het wat frisjes dus we eten binnen de spinazie-risotto met garnalen en kijken daarna met elkaar een filmpje.

Gewaagd

Niël begint de week met de kleur turquoise estuco op de badkamer muren te zetten. Spannend! Een flink aanwezige kleur zal ik maar zeggen. Maar ik denk dat het goed gaat uitpakken wanneer de vloer er op aan sluit. PS: De dagelijkse bezigheden plaats ik ook op Instagram en Facebook. Vind je het leuk om ons te volgen ga dan naar: Instagram: https://www.instagram.com/patiodelaluz/ of Facebook: https://www.facebook.com/Patiodelaluz-587297905295408 en klik op ‘volgen’.

• 

• 

Toeristische wandeling

Nog een item op het ‘vakantie-lijstje’ is een wandeling. Een natuurwandeling! Daarvoor moeten we vroeg weg vanwege de warmte, ai… We kiezen voor Wandeling 14 ‘Vejer de la Frontera’ uit de wandelgids Wandelen in Cadiz. Lekker dichtbij 😉 Hier en daar wijken we iets van de route wanneer we een leuk winkeltje passeren want tja… shoppen hoort erbij.

Op de route staat de winkel van de 82 jarige Ángel Tinoco. Achterin is een heus radio museum. Een uit de hand gelopen hobby van historicus en elektricien Ángel. Je kijkt werkelijk je ogen uit. Aan het eind van de wandeling belanden we op een terrasje waar we genieten van een drankje en hapje. Kirsten trakteert.

• 

• 

• 

• 

De meiden ‘koken’ vanavond

Verrassing! We worden heerlijk mee uit eten genomen door de meiden. Het is een dagtaak om een restaurant te vinden die nog een tafel vrij hebben voor vier personen. Gelukkig hebben ze bij Los Remedios een tafeltje in de opslag die erbij gezet wordt. Wederom een gezellige avond met smaakvolle tapas. Bij de skylounge met uitzicht over Vejer (niet dat de bar zo heet maar Annick vond dit wel een passende naam) doen we het licht uit.

• 

• 

Coupe poco a poco

Voor woensdag half elf staat de kapper op het programma. Na drie en een half uur komen ze terug. Naar volle tevredenheid maar wat duurde het lang! Typisch een geval van ‘poco a poco’

Bonte Ottolenghi op het avondterras

De bonte avond vieren we op het dakterras bij Anne en Arco. Ze heeft heerlijk gekookt met Ottolenghi. Nikki en Jesse schuiven natuurlijk ook aan. Nog een laatste keer een ijsje halen in het dorp en een Tinto Verano (rode wijn met spa rood en een schijfje sinaasappel of citroen) bij de Bar Janis Joplin waar zowaar een invasie aan Nederlanders is.

• 

Op verzoek van Rutte… een testje

De volgende ochtend gaan we naar Conil waar Kirsten een antigenen test moet laten afnemen voor de terugreis. Na twintig minuten krijgt ze de uitslag: Negatief. Ze mag naar huis. We lopen nog een rondje Conil de la Frontera waar Annick trakteert op een ontbijtje.

Het past… een soort van

Terug in de patio worden de koffers gepakt. Het past! maar dat is een ruim begrip ;-). Na de lunch breng ik ze naar de luchthaven. Dag lieve meiden, het was erg gezellig. Kom maar snel terug.

Meiden eruit, kalk erin

Op de terugreis rij ik langs Cumen, onze kalk en estuco leverancier. We zijn weer bijna door de voorraad. Aankomende week gaan we er weer tegenaan tot de volgende gasten aankomen.