Times flies when you’re having fun

Ervaren jullie dat ook… “times flies”. Is dat een goed teken omdat we ‘fun’ hebben of heeft het te maken met het ouder worden. Tijd wordt schaarser naarmate we ons leven leven. Tijd gaat voorbij en komt niet meer terug.

Vooruit en terug

De mens is geneigd om vooruit en terug te kijken en vergeet vaak de tijd nú. Terug kijken heeft weinig zin. We kunnen kwijnen in schuldgevoel, of denken “had ik maar”. We maken nou eenmaal ‘fouten’. En zelfreflectie is dan fijn. Op dat moment heb je het met ‘je beste kunnen’ gedaan. Laten we zo, met compassie, naar de ander kijken. Maar ook naar jezelf. Wees ook lief voor jezelf.

Leuke stress?

Vooruit kijken kan leuk zijn. Fantaseren over de toekomst, denken: “waar wil ik over vijf jaar staan?” Maar het kan ook zorgen dat je lijstje groeit met wat je allemaal nog moet/wilt doen. En dat je daardoor gestrest raakt.

NU

Laten we bij het nú blijven. Waar sta/zit jij nú. Ik zit momenteel aan tafel mijn blog te schrijven. Ik hoor de vogeltjes in de tuin tjilpen en de straatgeluiden binnen stromen. Iemand heeft fluitmuziek aanstaan dat oosters en mysterieus klinkt. De zon schijnt binnen door de openstaande balkondeuren. Beneden hoor ik bouwgeluiden van Niël die muurtjes aan het opmetselen is voor de kast.

Dat hoofd…

Wanneer we onze zintuigen open zetten leven we intenser. Waarom is het dan toch zo moeilijk om dit te doen. Ik schiet vaak in m’n hoofd: “wat moet ik nog doen en o ja dat moet ik nog even opzoeken en niet vergeten die nog even te appen” en ga zo maar door.

Adem in Adem uit

Jullie voelen hem al aankomen. Dit waarnemen leer ik in de cursus Mindfulness. Nog twee lessen te gaan. Ik ben niet echt een goede leerling want heb het geduld niet om al m’n oefeningen te doen; ademruimte, bodyscan, dagboek bijhouden, zitmeditatie. Maar wat ik er uit haal is meegenomen en dat is meer bewust zijn (luisteren, horen, zien, voelen). Wie weet gaat de tijd hierdoor wat minder snel.

KLM collega’s

Maar ‘Fun’ is er ook. Zo ontmoeten we Caroline en Lisette, twee KLM collega’s. Via KLM Facebook had ik vorig jaar contact met Caroline. Zij schreef dat ze ook per 1 december KLM ging verlaten (met de vertrek regeling) en in Conil de la Frontera, een dorp naast Vejer wil gaan wonen. Dus direct Caroline geappt om af te spreken.

Crewborrel

Zo gezegd zo gedaan. Na app-contact zien we Caroline en Lisette op het strand van Caños de Meca. En zoals dat bij KLM’ers gaat is het gelijk alsof je elkaar al jaren kent. Ik kan me er zelf altijd over verbazen wat voor een ‘magic’ dat is. We liggen gezellig op het strand en aan het eind van de middag komt de fles wijn, nootjes en olijven te voorschijn. Een crewborrel op het strand, wat heb ik dat gemist. Een mojito bij de strandtent als afzakkertje gaat er prima in. En al gauw krijgen we de hele strandtent mee om lekker te dansen want de DJ staat niet voor niets te draaien. De strandeigenaar laat het een uurtje toe maar dan is het klaar. Tja Corona hè, dansen is héééééél besmettelijk dus dat mag niet.

• 

• 

Creativiteit

We rijden met z’n allen naar onze patio in Vejer. Ook Lucienne en Andreas gaan gezellig mee. De KLM meiden hebben bij Lucienne (LaLucePaintings) vorig jaar schilderles gehad. Deze vakantie klimmen ze weer in het penseel om iets moois op het doek te gaan zetten bij. Lucienne woont al enige jaren in Conil. Haar schilderlessen zijn bijzonder naar wat ik hoor. Niet alleen de technieken die ze je leert maar ook haar persoonlijkheid die ze inbrengt. Ik ga zeker een keer een schildercursus bij haar volgen.

Onze creativiteit

Na de rondleiding is iedereen onder de indruk van ons huisje. Wat een enthousiasme, daar worden we blij van. De crewborrel zetten we voort en voor we het weten is het laat. Times flies hè. Maar wat een gezelligheid.

• 

Metselmoe

De verbouwing gaat ondertussen door. Het volgende klusje is de muurtjes opmetselen voor de kast. Ook dat is Niël niet verleerd gelukkig. Hij heeft er weer lol in maar ’s avonds is hij uitgeteld. Lichamelijke arbeid is zwaar voor het lijf en je moet er echt inkomen. Ik kan dit vertellen uit ervaring toen ik deze winter bouwvakker was 😉

• 

• 

• 

Vloertje leggen

We bedenken wat we willen met de ruimte beneden. We hebben nog een partij oude vloertegels uit het huis die we willen hergebruiken. Even uitleggen om te kijken hoever we er mee kunnen komen. Eén tegel tekort 🙁 Die gaan we vast wel vinden. Het plan is om de tegelvloer beneden in onze eerste gastenkamer te gaan leggen. Er omheen komt een estuco laag in turquoise. De authentieke vloer in de authentieke kamer met een scheutje creativiteit van ons. Krijgen jullie al zin om te komen? Nog even geduld en je weet, geduld wordt beloond.

• 

• 

Vejer, het leuke dorp

Overdag zit ik veel achter m’n laptop. Niet alleen m’n cursussen zijn via ZOOM maar ook webinars over website maken, bloggen, hoe ben ik vindbaar etc bekijk ik op m’n ‘appeltje’. Wanneer Niël dan neerploft op de bank ga ik ’s avonds nog even een loopje door het dorp doen. Het is heerlijk om door de smalle straatjes van ons witte dorp te struinen. Winkeltjes, restaurant en de cafetaría’s zijn allemaal tot laat open. Elke keer loop ik met een grote glimlach door het dorp.

• 

• 

• 

Na gedane arbeid …

Maar Niël is niet elke avond uitgeteld hoor. Zo gaan we aan het eind van de middag nog even naar het strand. Wat hapjes en een drankje mee en heerlijk genieten van elkaar en de warme stralen op onze huid. De zon zakt in de zee, iedere dag een ander levendig schilderij waar we nooit genoeg van krijgen. We pakken onze spullen, rijden naar Vejer waar we nog even buiten in onze patio genieten.

• 

• 

Meebewegen

Het is al weer wat weekjes geleden dat onze billen het zadel hebben gevoeld dus hoogste tijd. We gaan aan het eind van de middag richting strand. We nemen de snelle route en zoeven de berg af. Het is de tijd van de zonnebloemen, velden vol. Allemaal met hun kopje dezelfde kant op. De jonge plant draait met de zon mee maar eenmaal volwassen blijven ze op het oosten gericht. Waarschijnlijk omdat de tijd schaarser wordt voor ze.

• 

• 

• 

Benidorm

We blijven anderhalf uur op het strand voordat we weer terug fietsen. Het is druk op de weg aan het eind van de dag. Strandgangers zijn net zonnebloemen. ’s Morgens met al die kopjes naar het strand en ’s avonds na het zonhappen weer massaal de andere kant op. Totdat we ouder worden dan strijken we neer in Benidorm.

Nog even een middagje meepikken

Het is heerlijk zomers weer net zoals in Nederland. Maar er worden een paar minder warme dagen voorspelt met enkele buien… net zoals in Nederland. Dus besluiten we nog even een late middag mee te pakken op het strand. Lisette heeft ook zin om bij ons aan te sluiten en komt vanuit Conil wandelen. Best een aardige wandeling van bijna twee uur. Voor ons een niet onbekende wandeling.

Bietenhumus, bietenkleur

Ik heb wat hapjes meegenomen naar het strand met zelfgemaakte bieten humus. Helaas het verkeerde bakje uit de koelkast betekende koude bietenblokjes. Tja duidelijk een andere beleving. Aan het eind van de middag was Niël enigszins bietenrood van kleur om het gemis aan de humus toch een beetje te compenseren.

IJsje eten in Conil

We brengen Lisette naar haar appartement in Conil en lopen nog even mee om te kijken waar ze verblijft. Na een drankje bij haar op het balkon neemt ze ons mee om Conil by Night te ervaren en een ijsje te gaan eten. Conil is een gezellig plaatsje met ook hier veel terrasjes en heel lekker ijs.

Tarifa

We beginnen het weekend goed om vrijdagmiddag de uitnodiging van Lisette en Caroline aan te nemen. We gaan naar Tarifa. Het meest zuidelijkste puntje van Spanje waar Europa bijna Afrika aantikt. En waar de Atlantische Oceaan de Middellandse Zee ontmoet. Een mooi wit dorp wat vooral populair is bij de kitesurfers vanwege de altijd waaiende wind.

• 

• 

• 

• 

• 

Balans

Het lijkt alsof we alleen maar op het strand zijn als ik de blog teruglees. Nee hoor, we zijn overdag gewoon aan het werk. We proberen alleen te genieten van het nú en de fijne momenten te pakken. Uiteindelijk moet je in het leven zelf je slingers ophangen. Áls we dan nog eens terug kijken, zullen we niet zeggen: ‘Goh hadden we maar meer onze geniet momentjes gepakt op het strand’. En vooruit kijkend: er komen nog genoeg dagen dat we niet naar het strand kunnen maar druk met de bouw en later met onze gasten zijn. Dus voor nú is de combinatie werken genieten goed in balans. Time flies anyway.