De eerste maand van het jaar is alweer voorbij. Nu ik op één plaats verblijf ipv rondvlieg over de wereldbol gaat de tijd toch echt niet trager. Ook de eentonigheid valt me reuze mee. Alleen de warmte mis is nog een beetje.
Beach-life
Dus als het dan een dag mooi weer is pakken we die. Zondag schijnt de zon en gaan we rond één uur lekker naar het strand. Het wordt een graad of zeventien maar eenmaal op het strand kunnen we de kleren uitdoen want het voelt heerlijk. Wat kan een mens daar van opknappen! Even de warmte van de zonnestralen op je huid voelen met het geluid van de golven die aanspoelen. Ondertussen genieten we van de meegenomen lunch met een flesje wijn ‘Faro de Trafalgar‘. Laten we nu net uitzicht hebben op de Faro de Trafalgar (zie foto 1). Hierdoor smaakt hij nog lekkerder.
Niël in de ‘wolken’
De werkweek begint voor mij met het laatste stuk plafond krabben. Ik kan geen plafond meer zien. Niël gaat weer aan de stuck. Hij heeft helemaal de slag te pakken om de Estuco (laatste toplaag voor de badkamer) erop te zetten. ‘Wrijven helpt niet’ maar in dit geval wel. Uren draait hij met zijn pleisterspaan over de muren. Er ontstaan een soort wolken, een soort marmer effect. Het is super glad, zacht en… waterdicht, hopen we.
Wrijven helpt zeker!
Promotie
Na mijn projecten ’torentjes’ en ‘plafond krabben’ krijg ik mijn diploma klusser 1 van Niël. Ook krijg ik promotie en mag de lange muur in de kamer gaan voegen. Er zat een voeg in maar deze is te korrelig (met zand vermengt) en nu moet er kalk opgezet worden. Ik ben voorlopig wel een even zoet.
Nieuwe klus Nog 10 meter te gaan
Leuker kunnen we het niet maken
Ondertussen zijn de corona-regels hier weer aangescherpt. Provincie grenzen in Andalusië of eigenlijk in heel Spanje zijn dicht en ook mogen we ons dorp niet meer uit. Een week later gaan ook de niet essentiële winkels dicht en alle horeca. Avondklok hebben we al enkele maanden en mondkapjes dragen doen we al de gehele corona periode. Het wordt er allemaal niet leuker op.
Gratis af te halen
Op het journaal zien we dat enkele mensen het niet eens zijn met de avondklok in Nederland. Onder het mom van ‘wij willen dit niet’ ga je lekker winkels plunderen. Wat een stelletje… Het zal je winkel/restaurant maar zijn. Het enige voordeel is dat je toch nog van je wintercollectie afkomt. Nee vreselijk, oppakken die lui. Gelukkig is de rust wedergekeerd.
Haal ‘groen’ in je huis
Het plan om eind januari te verhuizen gaat helaas niet lukken. Het valt gewoon elke keer behoorlijk tegen hoeveel uren er in dit Tiny Huis gaan zitten. Wel jammer want ik wil zo graag. Ik ben de kou en schimmel in het huis waarin we nu wonen zo zat. Vanmorgen weer met m’n emmertje bleekmiddel en borstel in de aanval gegaan. Na vijf uur heb ik de meeste schimmel weer vaarwel gepoetst. Maar voor hoe lang? Deze winter is zo nat en koud. Je hoeft geen plantjes te kopen voor in huis, ze groeien vanzelf.
Conditie op pijl
Maar de meeste dagen zijn we in ons huisje aan het klussen. Ik ben verrast dat je blijkbaar met klussen ook een conditie kan opbouwen. In het begin kluste ik twee dagen per week maar nu vier en soms wel vijf dagen. En het zijn dagen van half negen tot zeven/half acht.
Kussentjes
Alleen m’n handen blijven protesteren. Eenmaal bezig gaat het wel weer. Niël heeft in zijn handpalmen echt kussentjes van eelt gekweekt. Ik vrees dat mijn handen er ook zo uit gaan zien. Zou je dat kunnen laten wegsnijden bij de manicure, net zoals bij je voeten door de pedicure?
Zo stil…
Niël is de laatste dagen wat stil. Hij gaat zo op in z’n werk dat hij stiller en stiller wordt. Niets voor Niël. Degene die hem kennen weten dat hij best wel een prater is. Tijd om even de week te onderbreken. We appen Bernadette en Alexander of zij zin hebben om een keer te gaan wandelen. Goed plan, donderdag om twee uur staan we klaar voor vertrek.
No Buena Vista
We gaan Ruta Buena Vista lopen. Een wandeling vanuit Vejer en 7 km lang. Zeker de tweede helft heeft leuke paadjes. Tunel de Vegetación is een pad onder bomen door wat net een tunnel lijkt. La Buena Vista (het mooie uitzicht) was vandaag ver te zoeken want we liepen grotendeels in een wolk.
Route Beuna Vista Leuk pad Leuke man Tunnel de Vegetación No Buena Vista
Nog meer wolken
De laatste weken hebben we regelmatig wolken om de berg van Vejer hangen. Als je uit het raam kijkt is het wit. Het doet me denken aan wintersport. Rare associatie, ik weet ook niet waar het vandaan komt. Na regen komt zonneschijn maar helaas komt er te vaak na de zonneschijn weer regen. Het is de natste en koudste winter sinds jaren. Heb ik weer! 😉
Wintersport in Vejer Lichtpuntje
Todo Cerrado
Na de wandeling willen we bij een ‘Cafetería’ een koffietje gaan drinken. “O nee, alles is dicht”. Bernadette en Alexander gaan nog even mee naar ons. Na de koffie gaan we over op de wijn en de tapas. Dat was weer een gezellig dagje. En Niël… kan toch nog praten, gelukkig.
Hier blijven
We waren van plan om begin februari naar Nederland te rijden met de auto. Maar aangezien het hele Corona-circus nog wel even gaat duren, blijven we zitten waar we zitten. Er is nog volop te doen en stiekum hoop ik dat we eerdaags ook iets meer gaan horen van onze gemeente over de aangevraagde bouwvergunning. In maart is het een jaar geleden dat we die hebben ingediend…
Vragen
In maart is het ook een jaar geleden dat Corona zijn intrede in ons levens deed. Eén jaar… tja. Een jaar op een mensenleven. Hoe hebben jullie het jaar beleefd? Ben je gaan zitten, wachten tot het Corona virus voorbij gaat? Heb je alternatieven gezocht om leegtes op te vullen? Ben je meer gaan wandelen? Is je creativiteit opgebloeid? Heb je een hobby ontwikkelt? Ben je je zelf anders gaan zien? Vond je het een leerzaam jaar? Ben je bang geworden of negatief?
Eén jaar veranderingen
Ik hoop dat het jaar je wat gebracht heeft en niet alleen ontnomen heeft. Kijken naar mogelijkheden die er zijn als een situatie verandert kan heel vernieuwend werken. En het besef van de vanzelfsprekendheden die er altijd waren. Wat vrijheid betekent bijvoorbeeld of solidariteit. Het zijn woorden die nu een ander gevoel bij je oproepen. En dat is allemaal verandert… in één jaar, een relatief jaar.
Weer een mooi verslag lieve luitjes…enorm respect voor jullie doorzettingsvermogen! Knuffels!! ?
Dank je wel Yvet, en doorzetten is het soms inderdaad. Pffff laatste loodjes
Dank voor jullie inspirerende lessen. Wat een werklust. Die wandeling…. mocht niet, hè!? Wij genieten eigenlijk van de rust, komen tot dingen waar we anders niet aan toe kwamen. Opruimen, ordenen, beetje klussen, niet in verhouding tot jullie arbeid. Blijf maar daar want in dit rare land met het eeuwige ge-ouwehoer over iedereen en alles is het niet beter. En wij mogen maar één van jullie ontvangen. Misschien als je terug gaat fietsen, is alles hier weer normaal tegen de tijd dat je aankomt.. (hihi)
Veel succes en groetjes
Wout en Thea
Ja die wandeling mocht wel want het was binnen de gemeente Vejer. De gemeente grenzen strekken zich een behoorlijk stuk buiten het dorp gelukkig, nog een beetje bewegingsvrijheid. Jullie zijn ook goed bezig. Volgens mij zijn de huizen bij iedereen nog nooit zo spik en span geweest 🙂 We hopen wel eerdaags naar Nederland te komen hoor. Dan komen we wel één voor één op de koffie 😉 En fietsend terug… tja beetje koud nu in een tentje.
Hey harde werkers, tijd is zeker relatief. Als ik eerlijk ben is de tijd wel omgevlogen. en nog steeds geen last van verveling. Maar het duurt wel een beetje lang nu… Had dit jaar last van blue monday.. Heb gewoon zin in een gewoon feestje. Zonder afstand en mondkapjes en kleine aantallen. Het geroezemoes van een groep mensen..
Maar gelukkig heb ik mijn werk en studie. Die studie is veel maar erg leuk. Dus ik vermaak me vooralsnog wel.
Hoop dat de komende maanden het virus minder zal worden. Dat we weer meer kunnen/mogen. En in onze fijne tuin kunnen we altijd toeven. Dus dat is al zo lekker. Het komt allemaal goed. Dikke kus voor jullie beide!
Hoi An, ja een feestje! Wat zou dat weer gezellig zijn. Schrijf mij maar vast in 🙂 Goed om te horen dat je je studie leuk vindt. En veel… tja de hersens gaan ook niet meer zo snel op onze leeftijd. Succes met leren en op naar het voorjaar in de tuin. Kus
Hoi Syl en Niel,
leuk om weer een update te krijgen.
hoe relatief alles is blijkt maar weer. zo ook blijkt mijn werk wel degelijk voor 100% op afstand te kunnen.
zelfs starten bij een nieuwe klant/werkgever en dus een nieuwe klus gaat zowaar ook op afstand.
dat had ik zelf nooit gedacht.
En wat het afgelopen jaar nog meer heeft gebracht: vooral voor Marleen. (te) veel om op te noemen.
Alles wel ten positieve hoor. En ook daarbij wel een beetje last van Corona, maar dat biedt gek genoeg ook weer nieuwe mogelijkheden. We praten wel bij als de stuc is opgedroogd.
Ik ben wel jaloers op jullie warme weertje in de ‘winter’. Maar ja, waarschijnlijk is jullie zomer ook weer iets te warm voor ons koele kikkers. De huizen in jullie dorp zijn niet voor niets wit geschilderd. Tot later !
Ja zo zie je maar. Gelukkig zijn er ook positieve dingen uit de Corona pandemie te halen. Verrassend toch om zo ook op afstand te kunnen werken? Dat betekent 100% thuis voor jou. Nu snap ik de opmerking: het afgelopen jaar heeft veel gebracht, vooral voor Marleen 🙂 De stuc is nog niet droog helaas, we moeten de laatste meters erop gaan zetten. Zelfs ik ben gepromoveerd tot stucker. Weet niet of ik er blij mee ben maar dat laat ik je in mijn volgende blog weten. En jaloers hoef je niet te zijn op ons ‘warme weertje’ in de winter. Deze winter is koud en nat helaas. En de zomer… ik verlang er zo naar. Nooit te heet hier hoor, zelfs voor jullie koele kikkers. We zitten aan de Atlantische Oceaan, vandaar. P.S. Leuk dat je iedere keer reageert op onze blog.
Ik hoop dat jullie snel kunnen komen naar Nederland. Maar ik vrees dat het nog even gaat duren…
Ik mis jullie xx
Maar nu jij schrijft dat je ons mist, komen we snel 😉