Dan is het zover! Laatste reis KLM gemaakt, uniform en koffer ingeleverd, iedereen nog even gezien, koffer gepakt voor Vejer en… off we go. Annick gaat gezellig mee.
Corona tijdperk
Annick kan haar lessen online volgen dus waarom in grijs-Nederland zitten terwijl het in zonnig-Vejer ook mogelijk is. Gelijk heeft ze. En ik vind dat natuurlijk erg gezellig. Annick is momenteel bezig met haar Minor Spaans aan de Hogeschool Utrecht. Niet dat ze ooit in Utrecht komt in dit Corona tijdperk. Best handig, haar keus. Ze kan volop haar taal oefenen in ons dorp. Hola, me llamo Annick, cómo estás?
Alles went
Annick en ik zijn sinds zondag 8 november in Vejer. Maandag 9 november zijn de nieuwe Corona maatregelen bekend gemaakt in Spanje. De avondklok is aangescherpt. Je mag vanaf tien uur ’s avonds tot zeven uur ’s morgens niet meer de straat op. En… we mogen niet meer de gemeente Vejer uit. Alles wordt ontregeld door Corona, zelfs de zon heeft zich de afgelopen dagen niet laten zien. Volgens mij stond dit niet in de nieuwe maatregelen.
Doordat de zon er niet is, moeten we verplicht koud douchen. Het appartement waar we nu verblijven heeft een watertank op het dak met zonnepanelen om het water te verwarmen. Tja als de zon niet schijnt… 🙁 Afharden maar, alles went!
Stuck, stucken, gestuckt
Niël heeft de afgelopen weken weer aardig wat gedaan. Hij is vooral aan het stucken, stucken en stucken. O nee, hij heeft ook een raam in de muur gemaakt waar ooit een deur heeft gezeten. Ons keukentje en de roomdivider tussen het slaapkamer- en woongedeelte heeft hij gemetseld. Nou zijn jullie misschien al een beetje nieuwsgierig hoe ons huisje eruit gaat zien. Dat blijft nog even een verrassing. Voor ons namelijk ook 🙂 Ik verklap alleen dat het een ‘Tiny-house’ wordt, una casa pequeña.
Gat in de muur stel-kozijn erin en daarna het raam
Tiny House maar dan anders
Een Tiny House staat normaal gesproken op wielen. Ons huis is niet verrijdbaar en 100 jaar oud. Maar Tiny is het! Wij gaan op de eerste verdieping wonen en dat is in het totaal 33 vierkante meter. O my god :-O hoor ik jullie denken, dat is echt klein!
Ja zeker, maar vergeet niet dat we in Spanje wonen. Wat heb je nodig? Eerlijk gezegd hebben we ook nog een terras, een logeerkamer, een opslagruimte, een schuur en natuurlijk de patio!
De openslaande deuren naar het terras, dat er nog niet is.
Klein, kleiner, kleinst
Vorig jaar zijn wij van een ruime eengezinswoning in Bleiswijk naar een appartement in het centrum verhuisd. Dit appartement is 70 vierkante meter en we vinden het heerlijk. We hebben een hoop moeten ruimen. Marketplace op Facebook was mijn beste vriend. Met enige praktische aanpassingen is het een gezellig huisje geworden. Nu de uitdaging om in Vejer ook een leuk plekje te maken. Eerst ons Tiny House en daarna de rest van de patio.
Het keukenblokje en de roomdivider De rand boven de dikke muur is gestuckt
Bikkel
Zelf ben ik ook begonnen met helpen aan ons huisje. Wel even wat anders dan: “Wilt u Pasta of Kip?”. Het is nu: “Wil je de hamer of de moker?”. Ik begin met onze ’torentjes’. Bij het slopen van de binnenmuren zagen we dat het dak ooit verhoogd is. Tussen het plafond en de bestaande muren hebben ze een soort torentjes gebouwd ter ondersteuning van het plafond. We vinden het leuk om de verschillende renovaties in de tijd te laten zien.
Een beetje moderniseren en aanpassen aan onze tijd om het één geheel te laten zijn met de rest van de muur. Dus de oude voegen uitbikken met hamer/moker en beitel en daarna opnieuw voegen met kalk. Leuk werk hoor, maar behoorlijk zwaar voor een ongeoefende bouwvakker. ’s Avonds ben ik kapot en de volgende dag voel ik hoeveel spieren ik heb gebruikt. Petje af voor Niël die al heel veel werk verzet heeft in ons huisje.
Syl haar torentje aan het voegen en Niël de vensterbank
Spaans ritme
Niël houdt het Spaanse ritme van de dag aan en dat bevalt mij ook goed. Om acht uur ’s morgens een stuk fruit, een kop koffie en dan aan de slag. Zowel letterlijk als figuurlijk 🙂 Om half elf een ontbijtje en daarna door tot twee uur. Dan maken we een warme maaltijd klaar en gaan rond drie uur weer verder. Wanneer de schemer inzet, rond zeven uur, leggen we onze materialen neer, ruimen nog wat op en is er weer een werkdag voorbij. Na een heerlijke douche (als de zon meewerkt), eten we nog een klein hapje. Dan komt de man met de hamer of moker langs… mijn nieuwe collega.
Weekend
En dan zit de eerste werkweek erop. Zaterdag gaan Annick en ik boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt. Ik neem mijn ‘oma-kar’ mee. Je kent ze wel, zo ééntje waar je vooral niet mee gezien wilt worden. Maar waar je hier wel erg blij mee bent want je gaat lopend boodschappen doen en de straten lopen niet bepaald waterpas. We shoppen de hele kar vol. ’s Middags komen Anne, Arco en Jesse even kijken naar onze vorderingen en drinken nog gezellig een biertje. Daarna lopen we naar hun huis. Anne heeft een heerlijke broccoli taart en tortilla gemaakt. Onder het genot van een wijntje, filmpje en gezelligheid helpen we graag haar heerlijke baksels op te eten.
Annick-poester
Jullie kennen allemaal het sprookje van Assepoester. Zij moest om twaalf uur terug zijn voordat haar koets weer in een pompoen zou veranderen. Wij voelen ons een soort Assepoester. De film is nog niet afgelopen maar om tien uur moeten we terug zijn, ons haasten voordat wij weer veranderen in… Onderweg verliest Annick haar schoen. Nu maar wachten of de Spaanse prins van Vejer alle meisjes van het dorp langs laat komen om zijn prinses te vinden… en ze leefde nog lang en gelukkig.
Vamos a la playa
Zondagochtend doet de zon zijn best. We rommelen alle drie wat aan. Annick doet haar work-out, Niël werkt nog wat in de patio, ik hang nog even een wasje aan de lijn. De zon roept: “kom naar het strand”, en dat doen we maar al te graag. Rond twee uur pakken we onze spullen, maken een picknick klaar en stappen in de auto. Niël gaat op de fiets en we ontmoeten elkaar op het strand. We genieten van de warme zonnestralen.
15 November en nog 25 graden, heerlijk. Aan het eind van de middag strijken we neer op een terrasje. Wel voor zes uur want dan sluit alles. Niël springt weer op z’n fiets en wij rijden terug. Vanaf het dakterras zien we de zon verdwijnen en voelen de warmte nog hangen. De eerste week zit erop.
15 november, 25 graden
Wat een heerlijk leven hebben jullie. Goede keus Syl , om bouwvakker te worden. Geniet van jullie plek en de Spaanse zon
Leuk relaas. Een vraag voor Annick: hebben ze in Spanje ook een bouwvakkers decolleté? En hoe heet dat dan?
Groetjes van Remy
Ou dat leest weer lekker weg!?lees dat je alweer jouw draai gevonden hebt?…..klein maar fijn( mooi) wbt jullie huisje…ziet er nu al heel mooi (lees Spaans ) uit. Ik mag lekker nu in een klein kamertje in Shanghai opgesloten gaan zitten! Weet zeker dat dat nog kleiner is dan bij jullie! ?maar gelukkig maar voor 24 h….. werk -se en tot gauw hoop ik!?
Hallo harde klussers,
Wat leuk om weer te lezen hoe jullie bezig zijn. Wordt vast een klein maar super gezellig huisje.
Goed bezig zeg en wat weer een leuke blog. Dank je wel.
Moest wel gniffelen … beide met een leesbril aan de klus ?
Hoihoi, heerlijke zondag gehad dus. Wel de tijd in de gaten houden,?zo niet Spaans.
Wat heeft Niël al veel gedaan, complimenten hoor. En nu met jou erbij, gaat het nog sneller en is natuurlijk veel gezelliger?(hebben ze op de Spaanse radio ook “de arbeidsvitamine” ???. Succes y vamos??⛏?????
Opnieuw een superleuk verhaal! Tis net een echt sprookje. ? En wat heerlijk om je dochter bij je te hebben. Geniet ervan.
Xx
Ha Sylvia en Niel!!!
Dat ziet er allemaal heerlijk uit en gezellig.
Nog wel aardig wat werk zo te zien , maar het wordt zeker prachtig!!
We blijven jullie volgen en hopen jullie een keer te bezoeken in jullie nieuwe prachtige zonnige omgeving.
Liefs van Thea???
Wat een feestje om te lezen. Jullie zijn van alle markten thuis en mogen trots zijn! Het wordt een geweldig plekje dat kun je nu al zien. Strak gestucte muren boven de oude muren. Top? . Wel een bijzondere cooling down na de fietsprestatie .
Veel werkplezier. H&L
Wat wordt het mooi. De bekende Niel en Sylvia Touch. Leuk dat je dochter ook straks Spaans spreekt……
Dag KLM, de reis van het nieuwe leven is begonnen Sylvia, al langer na zo’n fietstocht. Maar nu echt……
kus van Monique