Lente

Heerlijk, de lente is begonnen. De kalender zegt op 20 maart maar vanaf begin maart is het al heerlijk lenteweer. In januari kleuren de velden hier al groen maar dan zijn de temperaturen nog een stuk lager. Maart roert z’n staart is dit jaar zeker niet het geval. De staart kwispelt vooral. Of eigenlijk die van mij als ik hem zou hebben. Ik word hier zo ontzettend blij van.

Samen klussen

Hoe gaat het met de bouw? We genieten van het feit dat we voornamelijk samen in de patio aan het klussen zijn. De bouwers zijn enkele weken geleden vertrokken. Natuurlijk missen we ze ook. Ze zijn hier toch zo’n 14 maanden geweest. Maar de rust is wedergekeerd en we zijn begonnen met ruimen en schoonmaken. Alles wat we op dit moment niet nodig hebben, verhuizen we naar de garage om de hoek die we sinds januari gehuurd hebben.

Plunge Pool Puzzel

Niël is vooral druk met het zwembad. Voor mij is het een soort puzzel met buizen, afsluitkranen, opslagtank en weet ik veel wat voor een complex geheel. Niël heeft ook nog nooit een zwembad aangelegd dus hij denkt wel dat hij het kan. Ik zie ons al helemaal zitten in onze plunge pool. O nee, het is voor onze gasten. Maar wij moeten het natuurlijk wel uitproberen…

Blokjes blokjes blokjes

Ik ben bezig met mijn ‘blokjes muur’. Er gaan weer enkele honderden blokjes door mijn handen. Het is een behoorlijk arbeidsintensief klusje maar dan heb je ook wat. Bijna klaar en blij mee. Het werk op zich is heel rustgevend. Een repeterende handeling, schuren en schilderen, schuren en schilderen. Ondertussen gaan mijn gedachten alle kanten op.

Stress

Zo ook, “wanneer zal de Patio klaar zijn om de eerste gasten te ontvangen”. Dat geeft me géén rust. Ik merk dat ik er behoorlijk gestresst door raakt. Er moet nog zó veel gebeuren. De afwerking willen we niet afraffelen want we willen iets moois neerzetten. Ik krijg lichamelijk wat klachten en relateer dat toch aan de stress.

Loslaten

Oké, tijd voor een goed gesprek met Niël. We besluiten het los te laten. Eind datum, onbekend. En ja, tuurlijk doen we ons best. Maar als het klaar is en we geen pap meer kunnen zeggen, is dit niet echt een goed begin om de eerste gasten te ontvangen. Zeker het hoogseizoen is druk. Goed plan Niël, dit geeft me rust.

La Luz

Af en toe komt de elektricien een half dagje langs. Hij wil al zijn klanten tevreden houden denk ik maar het schiet niet op. Tot nu toe is het dus ’s avonds nog donker in de patio. Ik kan me er echt over verbazen hoeveel licht de maan geeft. Zelfs al is het een halve maan dan zie je al schaduwen. En die sterren! Dat is het voordeel als je ergens woont waar de lucht zo helder is en je geen lichtvervuiling hebt. Dus Patio de la Luz (patio van het licht) doet zijn naam ook eer aan in de avond.

Mañana Mañana

De stukadoor is deze week begonnen met het stuken van de binnenmuren. Drie weken later dan gepland, mañana, mañana. De schilder begint maandag. Alle buitenmuren moeten nog bijgewerkt worden. En de badkamer muren gaat hij bewerken met ‘Marmorino’. Dit is een soort ‘Tadelac’ die ook in allerlei kleuren verkrijgbaar is.

Processies

Het dorp begint steeds meer te bruisen. De week van 2 t/m 9 april staat in het teken van Pasen, Semana Santa. Er zijn vele processies in het dorp. De week vooraf wordt er volop geoefend. Zo’n beeld op je schouders dragen is niet niets. De deelnemers moeten allemaal dezelfde tred hebben, het beeld tegelijk optillen en neerzetten. Ook de fanfare horen we regelmatig door het dorp lopen. Het is een hele happening.

El Toro

Op Paasdag, we hebben er maar één in Spanje, wordt de stier losgelaten in de straten. Hij wordt uitgedaagd door de mannen die voor hem uit rennen. Af en toe neemt hij iemand op de hoorn. En ja, er vallen ook wel eens doden. Niet hard genoeg gelopen of te veel moed ingedronken waarschijnlijk. De stier heeft een goed leven gehad. Vrij in de wei gelopen maar toch… Het is niet zo dat hij doodgestoken wordt maar hij gaat wel naar de slacht. Het is een traditie, net zoals met onze Sint en zijn Pieten. Bij ons is daar wat meer kleur ingekomen maar hoe ze dat hier met de stier moeten gaan doen?

La Visita

Tussen de bedrijven door hebben we nog enkele bezoekjes staan. Zo ook Annemarie. Zij woont in Altea en wij zijn enkele keren bij haar langs geweest. Nieuwsgierig als ze is, stapt ze in haar auto en rijdt in 8 uurtjes naar ons toe. Wat een super gezellig weekend hebben we met elkaar. Zaterdagmiddag gaan we naar het strand. Ik kan me niet heugen wanneer we die zandkorrels onder onze voeten gevoeld hebben. 25 graden, wat een heerlijkheid. Zelfs de avond kunnen we buiten zitten in de Patio onder de sterrenhemel en een dekentje.

Spijbelen

Ik spijbel maandag nog een dagje van de Patio en ga met Annemarie naar Cádiz. We combineren de stad met een bezoekje aan de Ford Dealer want de sleutel werkt nog niet naar behoren… zo hoef ik me niet schuldig te voelen 😉 Wat is Cádiz toch een heerlijke stad. Annemarie was hier 25 jaar geleden al eens geweest en liep heerlijk langs haar memory lane. Dank je wel Annemarie voor je gezelligheid. Het heeft mij ook weer energie gegeven.

Op het matje bij de politie

De woensdag hebben we voor de derde keer een afspraak staan bij de Policia Municipal in Chiclana de la Frontera. De eerste twee keren waren de papieren die we volgens een lijst verzameld hadden niet in orde. De bureaucratie hier in Spanje is een dingetje. Vooral blijven lachen, rustig blijven en een nieuwe afspraak maken. Maar uiteindelijk is drie keer scheepsrecht. We zijn goedgekeurd en krijgen het groene kaartje “Certificado de Registro”. Er wordt uitdrukkelijk bij gezegd dat we ze niet mogen plastificeren. Dus maar even een passend hoesje kopen bij de Papelería (winkel voor kantoorbenodigdheden) voor 0,15 cent 🙂

Decoratie shoppen

Die dag gebruiken we ook om wat woonwinkels te bezoeken. We kunnen de verleiding niet weerstaan om wat leuke spullen te kopen. Het mag ook ondertussen want als de kamers klaar zijn kunnen we wel wat decoratie gebruiken. Zo scoren we een mooie spiegel, paar lampen en bijzettafeltjes. Leuk, leuk, leuk. Hier heb ik zo naar uitgekeken.

Losgelaten

Nog even teug naar Paaszondag. Niet alleen de stier werd losgelaten maar ook Marieke en Susan. Twee vriendinnen die we al heel wat jaartjes kennen. Tijdens ons huwelijk ontstaat het plan om samen af te reizen naar Vejer de la Frontera. Zij arriveren precies op tijd om de laatste stier te zien rennen.

Snipperdagen

Maandagochtend staan ze klaar om ons te helpen en hebben we wat klusje voor ze. Maar na gedane arbeid rijden we in de namiddag naar het strand. De dinsdagmiddag en woensdag nemen we onze snipperdagen op en gaan gezellig met de meiden op pad. Strand, leuke gesprekken, heerlijk gegeten, wandelen en de zon in de zee zien zakken, het voelt als een minivakantie. Bedankt meiden, we vonden het erg gezellig en zijn zelf ook weer opgeladen om het werk weer op te pakken.

Energie

De lente zet door en wij ook. De zon geeft ons energie. Ik zie dat de lente heel voorzichtig ook richting Nederland kruipt. Ik zal hem een zetje geven. En als je volgend jaar wat eerder de lente wil ervaren dan kom je gewoon naar Vejer de la Frontera. Tegen die tijd zijn we vast wel klaar met onze Patio.