Keuzestress

Plof, ik zit. Jullie denken misschien; ‘waar blijft de nieuwe blog’… Nou daar is hij dan eindelijk. Het is momenteel een hectische tijd bij ons in de patio. Er moeten veel keuzes gemaakt worden en dat levert bij mij wel wat keuzestress op. Dus dit wordt een geheel andere blog dan de vorige waarbij iedereen dacht dat we alleen maar vakantie aan het vieren zijn 😉

Deuren stress

Pfff, ik moet toegeven dat ik er vorige week wel een beetje door heen zat. Ons gebouw staat maar nu is het constant beslissingen nemen. Zo zijn we al geruime tijd op zoek naar iemand die de deuren kan gaan maken. Na bijna een half jaar met de plaatselijke staalboer aan de gang te zijn geweest, gaan het geen stalen deuren worden. De testdeur was niet wat we er van verwacht hadden. Jammer en weer door.

• 

• 

Geduld

Geen keuzestress meer want we gaan voor hout. Dus nu naarstig op zoek naar een timmerman. Enkele offertes uitgezet maar de prijs die we tot nu toe hebben gekregen is schrikbarend hoog. Bij de andere aanvragen nemen ze de tijd, heel veel tijd. Dus geduld hebben maar dat is nu juist wat ik op dit moment niet heb. Er moeten 17 openslaande deuren gemaakt worden die we er in het najaar in willen hebben.

Vloeren stress

Dan zijn er nog de vloeren. We willen graag een combinatie van gevlinderd beton met tegels. Ga maar eens op zoek naar iemand die dat kan hier. Geen keuzestress maar vakmannen-stress. Zoals jullie misschien nog kunnen herinneren zijn wij voor Vejer gevallen omdat het nog de charmes heeft van 50 jaar terug. Daar genieten we nog elke dag van maar dat betekent ook concessie doen in wat we kunnen verwachten.

Meditatie

Op de werkplaats is het druk, stoffig en lawaaiig. Ik moet me er wel aan overgeven anders word ik gek. Maar soms… er is nergens maar dan ook nergens een plekje stofvrij. Zo is het ook een hele uitdaging om in het weekend de witte was op te hangen. Overal waar je tegen aanloopt betekent een vlek in je wasgoed. Dus is het was ophangen verheven tot een meditatie oefening.

Spanning

Ook de elektriciteit (stopcontacten, lampen etc) heeft aandacht nodig. Heb je wel eens nagedacht waar er elektriciteitspunten moeten komen in een kamer? Ik kan je vertellen, dat geeft best wel wat spanning.

• 

• 

Nood

Op dit moment is de elektricien Antonio met zijn team er vol mee aan de gang. Gelukkig denkt hij mee en heeft ervaring met B&B’s. Zo gaf hij aan dat er ook noodverlichting in elke kamer aanwezig moet zijn. Dat is een goeie! Hadden wij niet aan gedacht. Weer een lampje erbij. Maar ja, nood breekt wet.

• 

• 

Foei lelijk

Spanjaarden zijn dol op kastjes voor electriciteit. Helaas is het een wet dat iedere kamer zo’n stoppenkast moet hebben. Foei lelijk maar oké daar verzinnen we wel weer wat voor.

Hakken

Enkele mannen van ons dreamteam zijn begonnen met gleuven hakken in de muren voor de electriciteits kabels. Wat een hels kabaal. Andere mannen zijn nog wat muren aan het opmetselen in de kamers van de douches en toiletten. Maar het eind daarvan is in zicht. De kamers gaan steeds meer vorm krijgen. Zo spannend!

• 

• 

• 

• 

• 

Crisiscentrum

Ondertussen is Niël bezig met alle oude muren aan het renoveren. Hij heeft nog wat metertjes te gaan. Ik zit binnen achter m’n laptop van alles te bestellen wat we eerdaags nodig hebben; hangende toiletten. douches, kranen, lampen en ga zo maar door. Crisiscentrum met taalstress want het moet allemaal in het Spaans.

• 

• 

• 

Naar!

Soms zit het mee en soms zit het tegen. Zo is mijn Spaanse bankrekening enkele weken gehackt. Stress!! Gelukkig na het blokkeren van mijn pas en enkele bezoekjes aan de bank, heb ik het geld terug gekregen. Maar wat een naar gevoel is dat!

Nieuwe vriend

De week erna wilde ik m’n Bizum activeren (hetzelfde als Tikkie bij ons) via dezelfde bank. Tot twee keer toe blokkeerde m’n toegangscode. Hop, weer naar de bank. Je begrijpt, ik heb een speciale band opgebouwd met de jongen achter de balie. Hij kent m’n naam, ik hoef me niet meer te identificeren en hij heeft me heel goed geholpen. Gelukkig lag het niet aan mij want ik begon toch wel een beetje aan mezelf en vooral aan m’n Spaanse taalvaardigheden te twijfelen.

Krakende massa

Af en toe voel ik m’n hersenen kraken. Tja als je vliegend door het leven gaat, hoef je die grijze massa niet zoveel te gebruiken. Dan vlieg je op de automatische piloot. Maar nu voelt het af en toe alsof m’n hoofd uit elkaar ploft. Dan denk ik maar, prima het houd je hersenen actief en dat schijnt goed te zijn tegen dementie. Altijd handig.

Zomerrooster

In de weekends proberen we te ontspannen. De patio is dan even alleen van ons en dat is fijn. Het zomerseizoen is volop begonnen. Dat betekent ook dat ons bouwteam van acht tot drie werkt. Logisch want de middagen zijn behoorlijk warm. We hadden ons voorgenomen ook deze werktijden aan te nemen maar vaak is het toch nog even wat afmaken en voor we het weten is het weer zeven uur.

Bruisend dorp

In de maanden juli en augustus wordt er van alles georganiseerd in het dorp. Vooral veel dans en muziek, heerlijk. Afgelopen weekend is het Jazz weekend geweest. Dit jaar hadden we geen kaarten maar de muziek vulde het dorp.

Spaanse sfeer

Iedere donderdagavond is er de ‘Flamenco por los balcones’. Een gitarist met flamenco zanger/zangeres die op een balcon de menigte toe zingt. Meer ‘Spaans’ ga je het niet krijgen.

• 

• 

Genieten

Er lopen volop mensen, de terrassen zitten vol en de avonden zijn zwoel. Wat een geweldig dorp is Vejer, echt! Dus ’s avonds lopen we regelmatig nog even door het dorp om van de sfeer te genieten.

• 

• 

Annick

We hebben ook weer mogen genieten van Annick. Ze is tien dagen geweest, half werkend, half vakantie. Ideaal als je een werkgever hebt waarvoor je online kan werken. Natuurlijk staat er een dagje shoppen en een dagje strand op het lijstje van Annick.

• 

• 

Kilo’s

We combineren het aangename met het onaangename en rijden op weg naar Lagoh Shoppingmall Sevilla langs Cumen, onze kalkleverancier. Dertig zakken (750 kilo) kalk worden er achter in de bus geschoven. We liggen ‘vast’ op de weg en Annick shopt er nog wat kilootjes bij voordat we ’s avonds weer naar huis rijden.

• 

• 

Engel

Ondertussen is er ook een engel in onze patio geland. Kan je je nog herinneren dat ik schreef over Frank? Frank woont hier met zijn vrouw een half jaar per jaar. Zij passen hier op hun kleinzoon terwijl zoon Eelco en zijn vrouw het zomerseizoen volop werken. Frank is een handyman en zijn handen begonnen te jeuken bij het zien van zoveel werk.

Karma

Karma is ons goed gezind want Frank komt enkele uren per dag langs om bij ons te komen klussen. Gewoon omdat hij er lol in heeft. Hoe lief is dat! We zijn ontzettend blij met Frank. Hij blij, wij blij.

• 

Hectiek

Ik moet weer gaan, er staan nog wat dingen op mijn lijstje. Het is een hectische, warme zomer. Ik hoop dat we volgend jaar deze tijd hetzelfde mogen ervaren maar dan wel een ander soort hectiek.