Tijd

Ik heb er al meerdere keren over geschreven… de Tijd. De tijd bestaat. Wij mensen hebben het ingedeeld in uren, minuten en seconden. Aan ons de keus hoe we er mee om gaan. Tijd wordt overal anders beleefd. Of je nu in het drukke westen woont of in the middle of nowhere, het is bepalend voor het tijdsbesef. Raar toch, een minuut is overal net zo lang.

Spaans kwartiertje

De Spanjaarden gaan anders om met tijd. Het ‘Spaanse kwartiertje’ is niet voor niets een uitdrukking bij ons in Nederland. Op tijd komen zoals de meeste nederlanders dat doen, is in Spanje niet gebruikelijk. En met een kwartiertje redden ze het vaak ook nog niet, eerder een Spaans halfuurtje. Of is dat ook een uitdrukking?

Wennen

Een afspraak maken op de lange termijn daar doen ze hier niet aan. In Nederland wordt alles vol gepland want ’tijd is geld’. Er blijft weinig tijd over voor spontaniteit. In Spanje is het totaal anders, ‘geen zorgen voor de dag van morgen’. Even wennen maar wat een verademing.

Spannend

Ook wanneer je hier iets af wilt spreken met een bedrijf, vragen ze: “wanneer heb je het nodig”? Is dit pas over enkele maanden dan valt er niets af te spreken. Maar heb je het morgen nodig dan regelen ze het gewoon. Dit had ik toch echt niet verwacht in een zuidelijk land. Best spannend…Vooral als het iets is wat je niet even in een dag regelt.

Proefdeur

Neem nu bijvoorbeeld onze deuren voor de gastenkamers. We hebben 17 balkondeuren nodig, een schuifpui voor de keuken, twee stalen wenteltrappen en nog enkele deuren in ons oude huisje. Een hele klus zou je zeggen. Vanaf november zijn we al in gesprek met onze staalboer Alfonso. Spaanse kwartiertjes worden Spaanse weken. Spaanse weken worden Spaanse maanden. Maar volgende week, nu de tijd gaat dringen, komt hij de proefdeur installeren.

Vrees

Vol verwachting kijken we uit naar de deur. Maar ook vol vrees wachten we op de offerte. Alle prijzen ‘rijzen de pan uit’. We kunnen het wat de tijd betreft niet slechter treffen. Maar ‘de tijd zal het leren’.

Vriendinnen

Ik ben al weer meer dan een maand terug na mijn laatste bezoek aan Nederland. Afgelopen maand was bepaald geen ‘komkommertijd’. De dag na mijn aankomst komen Jet en Yvon, twee vriendinnen uit Bleiswijk, voor een klein weekje naar Vejer. ‘De tijd vliegt snel, dus gebruik hem wel’ En dat hebben we gedaan.

Vol programma

Het dorp Vejer, de Feria in Vejer, Cádiz, een wandeling in de natuur en nog twee dagen Sevilla met ook de Feria, het past allemaal in het programma. Wat gezellig meiden dat jullie geweest zijn. Maar ‘er is een tijd van komen en een tijd van gaan’. Volgend jaar komen jullie toch weer?

Hoogte punt: hoogste punt

De bouw gaat door en ondertussen is het hoogste punt bereikt. Alle kamers zijn opgemetseld. De dakterrassen worden klaargemaakt voor de afwatering. En dan begint het stucwerk van de buitenmuren. Wat een ander gezicht!

Feria

In Jerez de la Frontera is ondertussen ook de Feria. De Feria is een dorps/stads feest die elk jaar in alle plaatsen plaatsvindt. Van oorsprong ontstaan als veemarkt. Nu een jaarlijks terugkerend feest met dans, muziek en een grote kermis. Het terrein in Jerez wordt ’s avonds verlicht door duizenden lampjes. Een heus ooooh en aaaah moment als ze aangaan. Deze Feria moet ik natuurlijk ook even ‘aantikken’.

De buurtjes Damen

Terug in de tijd want de familie Damen, buurtjes uit Bleiswijk komen spontaan langs. Ze zijn twee dorpen verderop op vakantie en zijn reuze benieuwd naar onze patio. We pakken de tijd op waar we gebleven zijn en kletsen zo de middag vol.

Uitdagingen

Ook zijn Ellen en Sascha wederom voor een maandje in Vejer. We worden weer uitgedaagd om te padellen en wij dagen hun uit voor een wandeling. Deze keer is dochter Robin er ook bij. Met z’n vijven eten we voor de eerste keer buiten op ons terras… tussen de bouwmaterialen.

Nonstop

De tijd vliegt want voordat we het weten is het eind mei en staan mijn broer Arnold en schoonzus Hanneke voor de deur. Elke ochtend stipt om 8 uur worden ze gewekt door de betonmolen, fluitende bouwvakkers ;-), timmer geluiden en zingenden mannen. Drie dagen hebben we nonstop gepraat, gelachen en een traantje gelaten. We hebben zo gelachen dat we boven de bouwgeluiden uitkwamen. Het bouwteam was er stil van. Wat heerlijk dat jullie er waren. We hebben volop van de tijd samen genoten.

Op herhaling

Het laatste weekend van mei gaan we richting Sierra de Grazalema. Vorig jaar hebben we daar met Anne, Arco en Ellen mooie wandelingen gemaakt en er lagen er nog een paar op ons te wachten. Ook Sascha en Jesse gaan mee. Een mooi weekend in de natuur, daar kan geen tijd tegenop.

Spontane tijd

Nog even over spontaniteit. Die zijn we in Nederland een beetje kwijt geraakt. Spontaan komt van het Latijnse woord spontaneus en dat betekent vrijwillig. Je komt vrijwillig, zonder dwang, en zonder dat het moet in beweging in je eigen tijd. Ik ervaar dat de leukste ontmoetingen ontstaan vanuit spontaniteit.

Volger

Neem bijvoorbeeld Frank. Hij woont met zijn vrouw een deel van het jaar in Vejer. Hun zoon is al 20 jaar getrouwd met een Vejeriaanse. Frank heeft mijn blog gevonden op internet en blijkt ons al een tijdje vol enthousiasme te volgen.

Gezelligheid

Niël ziet iemand nieuwsgierig kijkend langslopen en nodigt hem uit om een keer na 18 uur, als ons bouwteam naar huis is, te komen kijken. Zo gezegd, zo gedaan, staat Frank met een heerlijke fles wijn een paar dagen daarna voor de deur. Wat een leuke man, vol enthousiasme en bewondering kijkt hij rond. Kom maar gauw een keer met je vrouw langs Frank, ‘gezelligheid kent geen tijd’.

Overtijd

En zo is de maand mei voorbij gevlogen. Hoogste tijd om deze blog te publiceren want ik ben zwaar over tijd. Uhhh met het plaatsen van de blog, wel te verstaan. Onze bouwtijd zit er nog niet op dus voorlopig blijven we stofhappen. Als daar nog eens iemand een oplossing voor kan vinden… ‘komt tijd, komt raad’.

Sascha was voor deze blog mijn inspiratiebron omdat zij vindt dat haar moeder haar geen spreekwoorden heeft geleerd 🙂